Ενας χρονος

Posted by dora on 19-04-2013 / in News

Σε λίγες μερες κλείνει ένας χρόνος. Απο τότε που αποφάσισα να αλλάξω επάγγελμα, απο τότε που, με 15-20 χρονια καθυστέρηση αποφάσισα τι θέλω να γίνω όταν μεγαλωσω. Μέσα στην κρίση, έκρινα πως έχω ανάγκη από μια καινούρια αρχή, κυρίως για την ψυχή αλλά και το σώμα το δικό μου και τον άλλων. Να ντύσω τα όνειρά μου για το μέλλον και τα κορίτσια του κόσμου μου με χρώματα, απαλά υφάσματα και όμορφα λουλούδια.
Όχι δεν κύλησαν όλα ρόδινα και ρομαντικά, πέρασα μέρες δύσκολες και φτωχικές, με άγχος και απέραντη ανασφάλεια, με κούραση και ξενύχτια, χωρίς όμως αμφιβολίες και δεύτερες σκέψεις οτι αυτό που διάλεξα να κάνω δε μου ταιριάζει. Και χωρίς μοναξιά, γιατί στην “άλλη μισή” Lazy D βρήκα μια φίλη αδελφική που μαζί σχεδιάζουμε, ονειρευόμαστε, ταξιδεύουμε κυριολεκτικά και μεταφορικά, διαφωνούμε, γκρινιάζουμε, μουτρώνουμε και χαμογελάμε.
Μέσα σ’αυτό το χρόνο γνώρισα κορίτσια όμορφα, κορίτσια ψηλά, κοντά, ανασφαλή, κορίτσια με περισσή αλλά και με λέιψή αυτοπεποίθηση που όλα ήθελαν να ντύσουν μια όμορφη στιγμή τους. Ένα ραντεβου, ένα γάμο, μια βάφτιση, μια βόλτα. Κι αυτό τις γέμιζε χαμόγελα και αγωνία, και τι πιο μοναδικό και για μας να μας εμπιστεύονται όμορφα κορίτσια για τις όμορφες στιγμές τους. Γνώρισα μουσικούς άντρες και γυναίκες, που έκαναν πρόβες στα κουστούμια τους, με γέλια, με χιούμορ, με ρυθμό. Τους καμάρωσα να φοράνε τα ρούχα τους πάνω στη σκηνή με άγχος και συγκίνηση, τους κούμπωσα τα σακάκια πριν τη συναυλία, ενώ σκεφτόμουν πως είμαι λίγο ευτυχισμένη με τον καινούριο μου δρόμο και τη νέα μου ζωή.
Μέσα σ’αυτό το χρόνο, πήραμε το χρόνο να δούμε την πρόοδό μας, να αποφασίσουμε τα γούστα μας, να ντύσουμε το χώρο μας με αντικείμενα αγαπημένα, να αναπνεύσουμε δημιουργικότητα, και να νιώσουμε την ελευθερία των επιλογών μας. Που όχι δεν έρχεται χωρίς αντάλλαγμα -αλλά γίναμε πιο ολιγαρκείς, και όχι γιατι μας ανάγκασε η ελληνική κοινωνία και κατάσταση, αλλά γιατί μας γέμισε τις ψυχές η ικανοποίηση της καθημερινής μας ενασχόλησης. Γιατί είναι σπουδαίο πράγμα να ξυπνάς το πρωι με χαρά που θα πας για δουλειά. Είναι σπουδαίο να ξέρεις πως η δουλειά σου ποτέ δεν αλλάζει τόνο σα λέξη. Πως το πρωί περιμένεις ανυπόμονα να βρεθείς μπροστά στη ραπτομηχανή σου, και το βράδυ συνήθως κοιμάσαι ευχαριστημένη. Είναι σπουδαίο να μαθαίνεις να αγωνίζεσαι, να βάζεις βάσεις, να κάνεις όνειρα. Και είναι σπουδαίο να κοιτάς ένα χρόνο πίσω και να βλέπεις πως όλα άξιζαν τον κόπο!

dx 047_resize


  • , Μένια - maman au rhum said:

    Χρόνια σας πολλά, δημιουργικά, χαρούμενα! Επίσης, επειδή λένε ότι οι μοιρασμένη χαρά είναι διπλή χαρά και η μοιρασμένη λύπη μισή λύπη, σας εύχομαι η συνεργασία σας να είναι πάντα συμπληρωματική, εύφορη, απολαυστική και να σας οδηγήσει εκεί που επιθυμείτε! Με άγγιξαν, με συγκίνησαν και με γοήτευσαν τα λόγια σας γιατί, ο καθένας το αντιλαμβάνεται, βγήκαν μέσα από την καρδιά σας! Ζω μια αντίστοιχη εποχή και απολαμβάνω την επιλογή που μ’ έκανε να στρίψω το τιμόνι προς μια κατεύθυνση που αγαπώ. Ό,τι κι αν βγει από αυτό… θα έχουμε χαρεί το ταξίδι! Μα όταν ακολουθείς το δρόμο της καρδιάς, συνήθως κάπου καλά θα σε βγάλει! Αυτή ξέρει! Αν αποφασίσετε να το γιορτάσετε θα χαρώ πάρα πολύ να μαγειρέψω, με όλη μου την αγάπη, για σας!

Reply to Μένια - maman au rhum Cancel reply

Your email address will not be published. (*)

thirteen − 9 =