Μια ανάγκη, ένας τρόπος ζωής, μία τέχνη.
 
Το ‘boro’ είναι μια ιαπωνική λέξη που σημαίνει κουρελιασμένα πανιά και είναι ο όρος που χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει με αγάπη μπαλωμένα και επιδιορθωμένα βαμβακερά καλύμματα κρεβατιών, τα οποία είναι πολύ περισσότερο χρησιμοποιημένα από τον αναμενόμενο χρόνο διάρκειας τους.
Όπως τα πρώτα βορειοαμερικανικά ‘quilt’ τα υφάσματα boro αποκάλυπταν πολλά για τα επίπεδα ζωής της ιαπωνικής οικογένειας και το είδος της οικονομίας εκείνης της εποχής.
Η νοικοκυρά γιαπωνέζα αγρότισσα επιδιόρθωνε τα κλινοσκεπάσματα της οικογενείας ξανά και ξανά με μπαλώματα ‘boro’ καλύπτοντας ξεφτισμένες περιοχές και τρύπες του υφάσματος. Προσθέτοντας τον τρόπο ραφής ‘sashiko’ στην επιδιόρθωση, έδιναν μεγαλύτερη αντοχή στο ύφασμα.
Σήμερα διεθνής συλλέκτες θεωρούν τα υφάσματα boro ως μοναδικά ιαπωνικά παραδείγματα μιας περασμένης και ξεχασμένης παραδοσιακής τέχνης.
Την εποχή που η Ιαπωνία πάλευε να ανακάμψει από την καταστροφή του 2ου παγκοσμίου πολέμου, οι ιαπωνέζοι έβλεπαν τα υφάσματα boro ως μεγάλη ντροπή επειδή τους θύμιζαν το φτωχικό παρελθόν της Ιαπωνίας. Σήμερα τα ίδια αυτά υφάσματα λατρεύονται και συλλέγονται για τις ιστορίες που αφηγούνται καθώς και τα παράθυρα που ανοίγουν στην ιαπωνική παραδοσιακή κουλτούρα και ιστορία.
 
Πηγή: Uniquely Japanese Boro Futon Covers by kimonoboy.com

 
“although boro has become a bit of a trend these days, the raggedy edges
and patching and primitive approach to cloth making…there is a subtle reminder
that this was not an intended art form.
this was life, mending, thrift, respect for cloth.
this is the result of living small with consciousness of means.
the need to stay warm, the patience to repair, restore and to keep going…
and the resulting beauty in that.”
 
Jude Hill, from ‘art, craft, and dedicated intent’