1900-1936: Μια φωτογραφια, ενα τραγουδι και 36 χρoνια γυναικειας μοδας

Posted by dora on 15-04-2013 / in Vintage

Το πρωί με περίμενε στον καναπέ της κουζίνας. Στάθηκα μπροστά της κι αυτή έσπρωξε προς το μέρος μου μια παλιά φωτογραφία. 1936 “Βρήκα κι αυτή! Εγώ το έχω ράψει το παλτό μου! Έλα να σου δείξω, έραβα κι εγώ ξέρεις!” Να δω τις ραφές, τους γιακάδες, όλα στο χέρι, όλα καθαρά και περιποιημένα. Ενω τα κοιτούσα άκουγα μες το κεφάλι μου το Anniversary song του Django. Είχα ντύσει τη σκηνή και μουσικά.
Στο δρόμο για το αεροδρόμιο συλλογιζόμουν το ημερολόγιο της μόδας.
Ήταν 1900 και οι Γάλλοι είχαν μπει ήδη προ δεκαετίας στη Belle Epoque. Οι Άγγλοι ζουσαν την Εδουαρδιανή περίοδο και τα σώματα των γυναικών θύμιζαν το γράμμα “S”. Κάτω από ένα φόρεμα με δαντέλες, το σχήμα έδινε ο “straight fronted” κορσές για να κρατήσει μια λεπτή μέση ανάμεσα σε πλούσιο στήθος και περιφέρεια που έγερναν δραματικά προς δυο αντίθετες κατευθύνσεις.
Δεν άργησε πολύ το 1908 και η μόδα άλλαξε σε πιο στενές γραμμές, με φορέματα και καπέλα φτιαγμένα για να δημιουργήσουν την αίσθηση μιας στενότερης περιφέρειας.
Και το 1910- τόσο σύντομα -με την επιρροή του Poiret, και των ρωσσικών μπαλέτων, η μόδα άρχισε να παίρνει δάνεια και από την Ανατολή. Τα φουστάνια στένεψαν τόσο στους αστραγάλους που χρειαζόταν συχνα επένδυση με σύρμα στο στρίφωμα, ωστε να μην σκίζονται με το περπάτημα. Οι πιο τολμηρές, ακόμα και σ’αυτά τα χρόνια της έντονης παρουσίας των Σουφραζετων, έκαναν μεγάλες προσπάθειες να μοιάζουν με σκλάβες χαρεμιού. Φορώντας κάτω από τα φορέματα παντελονάκια-βράκες, που συχνά αναδείκνυαν “προκλητικά”, και μεγάλα υπερβολικά καπέλα.
Ωστόσο, με γρήγορους ρυθμούς το 1913 έγινε κι άλλη μεγάλη αλλαγή: Έκανε την εμφανισή της η V λαιμόκοψη, παίρνοντας το παρατσούκλι “μπλούζα πνευμονίας” από τους συντηρητικούς. Μαζί εμφανίστηκαν τα διπλά στρώματα φούστας, ένα μακρύ κι ένα κοντύτερο από πάνω. Οι γυναίκες, βρίσκοντάς το άβολο στην καθημερινότητα τους- μιας και είχαν επωμιστεί με πολλές εργασίες στην πολεμική αυτή περίοδο -κατήργησαν το μακρύτερο, κι ο δρόμος άνοιξε για τα τολμηρά μινι του 1925. Οι φόρμες των γυναικείων ρούχων έκαναν το σώμα τους να θυμίζει αγόρια, ενώ κυκλοφόρησαν και ειδικοί κορσέδες “flatteners” για να κρύβονται οι καμπύλες του στήθους. Η μέση κατέβηκε χαμηλά ωστε το σώμα να μοιάζει με τέλειο παραλληλόγραμμο, ενώ οι φούστες κόντυναν προκαλώντας τόσο σοκ στην τότε κοινωνία που δεν έλειψαν απαγορεύσεις και αφορισμοί από εκκλησία και τοπικούς άρχοντες.
Πολλοί οίκοι μόδας του Παρισιού που δεν ακολούθησαν το στυλ αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο ενώ νέοι έκαναν την εμφάνισή τους με ιδέες μοντέρνες και ριζοσπαστικές όπως η Coco Chanel και η μοναδική Elsa Schiaparelli.
Το 1930 ξεκίνησε άλλη μια δεκαετία αλλαγών και δημιουργίας στη μόδα, με τα φορέματα να ξαναμακραίνουν (προς το συμφέρον υφασματάδων και οίκων μόδας), την έμφαση να δίνεται στις ανοιχτές πλάτες, τη μέση να ξαναστενεύει και τις βραδυνές εμφανίσεις να ξανακερδίζουν τη λάμψη τους. Η ποικιλία σε σχέδια και πατρόν άρχισε να μεγαλώνει πανηγυρικά και, αγνοώντας έναν πόλεμο ακόμα που ξεκινούσε, οι συλλογές σε Γαλλία, Αγγλία και Αμερική, γέμιζαν τις βιτρίνες με σχέδια και χρώματα.
Κοίταξα πάλι τη φωτογραφία της γιαγιάς μου. 16 χρόνων το 1936. Η μόδα άλλαξε τόσες φορές από τότε. Το ξέρει. Μοιάζει και είναι ακόμα το ίδιο κορίτσι της φωτογραφίας. “Είδες και τι τσάντα κρατάω εδω;!”

IMG_2174
IMG_2175
IMG_2176
IMG_2177
IMG_2178
IMG_2179

Say something!

Your email address will not be published. (*)

thirteen − nine =